-
1 wyraz
obcy wyraz Fremdwort n;bez wyrazu ausdruckslos;pełen wyrazu ausdrucksvoll;nad wyraz ausgesprochen, äußerst;z wyrazami szacunku hochachtungsvoll;wyraz twarzy Gesichtsausdruck m;moje wyrazy współczucia mein aufrichtiges Beileid -
2 oburzenie
oburzenie [ɔbuʒɛɲɛ] ntEmpörung f, Entrüstung fdać wyraz swemu oburzeniu seiner Empörung [ lub Entrüstung] Ausdruck geben -
3 wybuchać
2) ( uaktywnić się) wulkan: ausbrechen4) ( dać wyraz)wybuchnąć płaczem/śmiechem in Tränen/Lachen ausbrechen -
4 Ausdruck
Au sdruck m1. <- drücke>mathematischer/arithmetischer/logischer \Ausdruck wyrażenie matematyczne/arytmetyczne/logiczne2) ling ([fachsprachlicher] Terminus, Wendung) wyraz m, wyrażenie nt (fam: [ordinäre/gewählte/obsolete/treffende] Ausdrucksweise hum)Ausdrücke gebrauchen [o im Munde führen/an sich haben] ( fam) wyrażać się ( pot) [nieprzyzwoicie], używać "brzydkich" słów ( pot)sich im \Ausdruck vergreifen powiedzieć coś zbyt dasadnie [o ordynarnie/potocznie/jowialnie]er besitzt große Gewandtheit im \Ausdruck jest bardzo elokwentny [o wymowny] ma dar [o łatwość] wymowyveralteter \Ausdruck Archaismus m ( iron)das ist gar kein \Ausdruck! to zbyt łagodnie powiedziane!mit \Ausdruck [ein Gedicht] vortragen/[einen Song] singen recytować [wiersz]/śpiewać [pieśń]z uczuciem; ( Zeichen innerer Beschaffenheit)einer S. \Ausdruck geben [o verleihen] [na]dać czemuś wyraz[in etw ( dat) ] zum \Ausdruck kommen wyrazić się [w czymś]etw zum \Ausdruck bringen dać czemuś wyrazseine Meinung kommt in seinem Verhalten zum \Ausdruck jego zdanie wyraża się w jego zachowaniuals \Ausdruck meiner Dankbarkeit jako wyraz mojej wdzięczności -
5 dawać
dawać (daję) < dać> (dam) geben; hergeben; dowód liefern; okazję bieten; zysk abwerfen; lekcje, informacje erteilen; wyraz verleihen; cień, ofiarę spenden; koncesję, zezwolenie erteilen; kredyt, ochronę gewähren; ogłoszenie aufgeben;dawać do naprawy reparieren lassen;dawać spokój k-u jemanden in Ruhe lassen;dawać do zrozumienia zu verstehen geben;dawać sobie spokój sich zufrieden geben (z I mit D);nie dawać spokoju keine Ruhe geben;dawać sobie radę zurechtkommen (z I mit D);dawać za wygraną sich geschlagen geben;dawać popalić k-u fam. jemanden zusammenstauchen;dawać znać Bescheid sagen;dawać znać o sobie von sich hören lassen;dawać się (być możliwym) (inf +) lassen;(nie) dawać się otworzyć sich (nicht) öffnen lassen;dawać się słyszeć zu hören sein;dawać się we znaki k-u jemandem zusetzen;nie dawać się sich nicht unterkriegen lassen -
6 hasło
pod hasłem... unter dem Motto...dać \hasło do czegoś das Zeichen [ lub das Signal] zu etw geben\hasło reklamowe Werbeslogan m, Werbespruch m -
7 Wort
Wort [vɔrt] <-[e]s, -e> nt\Wort für \Wort słowo w słowomit anderen \Worten innymi słowy2) ( Begriff)etw in \Worte fassen wyrażać [ perf wyrazić] coś słowamimir fehlen die \Worte! brak mi słów!kein \Wort miteinander reden nie zamienić ze sobą ani słowaetw mit keinem \Wort erwähnen nie wspomnieć o czymś ani słowemjdm sein \Wort geben dać komuś słowojdn beim \Wort nehmen trzymać kogoś za słowosein \Wort halten dotrzymywać [ perf dotrzymać] [swego] słowasein \Wort brechen łamać [ perf z-] słowojdm ins \Wort fallen wpadać [ perf wpaść] komuś w słowojdn nicht zu \Wort kommen lassen nie dopuszczać [ perf dopuścić] kogoś do słowasein eigenes \Wort nicht mehr verstehen nie słyszeć nawet własnych słów6) ( Ausspruch)ein \Wort Goethes słowa ntPl Goethego7) jdm das \Wort im Mund [her]umdrehen przekręcać [ perf przekręcić] czyjeś słowa[bei jdm] ein gutes \Wort für jdn einlegen wstawiać [ perf wstawić] się za kimś [u kogoś]aufs \Wort gehorchen być posłusznymein \Wort gibt das andere od słowa do słowamit einem \Wort jednym słowem
См. также в других словарях:
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… … Słownik języka polskiego
wyraz — 1. Dać wyraz czemuś «wyrazić w słowach, okazać, uzewnętrznić coś»: Zaczęłam tak nieco osobiście, ale, pozwólcie Państwo, będę dalej dawała wyraz swym osobistym sympatiom. TSt 7/2000. Sąd nie uwierzył żadnemu z tych świadków, czemu dał wyraz w… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… … Słownik języka polskiego
wola — ż I, DCMs. wolali, blm «dyspozycja psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, a zaniechania innych» Coś zgodne z… … Słownik języka polskiego
mąż — 1. Jak jeden mąż a) «wszyscy naraz, w tym samym momencie, jednocześnie»: Uczestnicy spotkania na szczycie jak jeden mąż zaczęli szeptać i domagać się, aby tłumacze raz jeszcze przełożyli to zdanie. W. Górnicki, Szerpa. b) «wszyscy razem, zgodnie … Słownik frazeologiczny
papier — 1. pot. Być na wariackich papierach; mieć wariackie papiery a) «mieć dokumenty stwierdzające ograniczoną poczytalność na skutek choroby psychicznej, być uznawanym za chorego psychicznie»: Justce wszystko wolno, bo była w zakładzie i ma „wariackie … Słownik frazeologiczny
oburzenie — n I 1. rzecz. od oburzyć. 2. «uczucie silnego gniewu, niezadowolenia z czegoś, sprzeciwu» Gwałtowne, ogólne, powszechne oburzenie. Czuć oburzenie. Kipieć, zawrzeć oburzeniem a. z oburzenia. Dać wyraz oburzeniu. Nie posiadać się z oburzenia.… … Słownik języka polskiego
poszurać — dk I, poszuraćam, poszuraćasz, poszuraćają, poszuraćaj, poszuraćał 1. «posunąć parę razy czymś (zwykle nogami), wydając charakterystyczny szelest, szmer» Poszurać nogami po podłodze. 2. posp. «dać wyraz swojemu niezadowoleniu; pokrzyczeć,… … Słownik języka polskiego
przelać — dk Xb, przelaćleję, przelaćlejesz, przelaćlej, przelaćlał, przelaćlali a. przelaćleli, przelaćlany przelewać ndk I, przelaćam, przelaćasz, przelaćają, przelaćaj, przelaćał, przelaćany 1. «lejąc przenieść, przemieścić płyn z jednego naczynia,… … Słownik języka polskiego
